της Στέλλας ΑλαφούζουΑς πάμε από τα βασικά. Το ζήτημα της ανακατάληψης της Βίλας Αμαλία από αντιεξουσιαστές, δεν είναι ένα ζήτημα ελάσσονος σημασίας. Η ανομία, δεν είναι ελάσσονος σημασίας ζήτημα έτσι κι αλλιώς. Και το «Η βίλλα Αμαλία, που επί είκοσι δύο χρόνια δεν ενοχλούσε, τώρα αναδεικνύεται στο υπ' αριθμό ένα ζήτημα» δεν είναι η απάντηση που περιμένεις από την αξιωματική αντιπολίτευση που θέλει να κάνει τη διαφορά. Ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ προσεταιρίζεται τις αναρχικές ομάδες τους δίνει μια χωρίς επιχειρήματα πολιτική στήριξη. Αντιθέτως κάποιες αναρχικές και αυτοδιαχειρι�τικές ομάδες για 22 χρόνια προτείνουν ένα λόγο που αν διαχωρισθεί από την άμεση βία που ασκούν κάποιες, αμφιβόλου προέλευσης, ίσως είναι λόγος που θα άξιζε να ακουσθεί μέσα στο κενό του πολιτικού λόγου.
Στη σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ θίγονται τρία θέματα των ημερών ιδιαιτέρως σημαντικά αλλά σε σύγχυση: Η ανακατάληψη από τους αντιεξουσιαστές, η θέρμανση και η λίστα Λαγκάρντ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, είναι γελοία πράγματα να ασχολούμαστε με την Βίλα Αμαλία όταν ο κόσμος κρυώνει. Σύμφωνα πάλι όμως με ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση προσπαθεί �! �α αξιοποιήσει την ανακατάληψη προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από το κορυφαίο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ.
Εδώ μπαίνει η πυξίδα. Διότι αν είναι γελοίο να ασχολούμαστε με τη Βίλα Αμαλία 22 χρόνια μετά, ίσως είναι εξίσου γελοίο να ασχολούμαστε και με τα σκάνδαλα του παρελθόντος, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουμε τον κόσμο από την πραγματικότητα του ψύχους… γενικότερα.
Όταν η κοινωνία έχει φτάσει σε τέτοιες εντάσεις, όταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δείχνει να αντιδρά, όταν δυστυχώς η βία και η έξαρση είναι η πολύ πρώτη απάντησ� που έχει κανείς διαθέσιμη… δεν ξέρω αν πρέπει ακόμα να μιλάμε για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Η «κοινή γνώμη» ξέρει τι της γίνεται. Ξέρει ότι το μείζον θέμα είναι η φτώχεια. Ο τρόπος που το εκφράζει είναι λάθος.
