1 εικόνα
Παραμονή Πρωτοχρονιάς ένα συγγενικό μου πρόσωπο μπήκε στο νοσοκομείο με ''αθώα'' συμπτώματα και διαγνώστηκε καρκίνος στον εγκέφαλο και μάλιστα σε προχωρημένο στάδιο. Μέχρι εδώ η ιστορία θυμίζει σε όλους μας κάτι. Ακολουθεί κούνημα κεφαλιού και ίσως κάποιο χιλιοειπωμένο μότο όπως ''Αυτά έχει η ζωή'' ή κάτι σχετικό με τη μοίρα του καθενός. Και θα συμφωνήσω. Υπάρχουν καταστάσεις και γεγονότα στη ζωή μας που δεν ελέγχουμε, που δεν μπορούμε να αλλάξουμε και ούτε να χειριστούμε με τρόπο που θα θέλαμε. Το αν κάποιος ή κάτι ορίζει την αρχή και το τέλος μας δεν το �νωρίζω αλλά σίγουρα οι επιλογές μάς ανήκουν δικαιωματικά.Από αυτές κρινόμαστε, με αυτές πορευόμαστε και αυτές μας κάνουν αυτό που είμαστε.
Στο δημόσιο νοσοκομείο που βάλαμε το συγγενή μας για νοσηλεία τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε όσον αφορά την υποδομή ήταν λίγο πολύ γνωστά αλλά καταβάλαμε προσπάθεια κυρίως για την καλή ψυχολογία όλων μας. Οι γνώμες όλων των γιατρών που συμβουλευτήκαμε (και εξωνοσοκομειακοί) κατέληγαν σε ένα συμπέρασμα: Έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Έτσι αποφασίστηκε η επέμβαση να γίνει στο δημόσιο νοσοκομείο όπου είχε γίνει αρχικά και η εισαγωγή. Εξάλλου εκεί χειρουργούσε και ένας από τους καλύτερους γιατρούς στην Ελλάδα.
Αυτός, λοιπόν, ο περίφημος γιατρός με τα θαυματουργά χέρια, ο αφοσιωμένος και ορκισμένος να κάνει το καθήκον του, να σώζει ζωές, ζήτησε χρήματα προκειμένου να κάνει την εγχείρηση άμεσα και προφανώς να καθυστερήσει άλλους ασθενείς που δεν είχαν να του δώσουν. Μια ξεκάθαρη επιλογή του και μάλιστα ετών.
Δεν ξέρω τί είναι αυτονόητο για εσάς, δεν γνωρίζω αν το φακελάκι έχει νομιμοποιηθεί(όλα είναι πιθανά σε αυτήν τη χώρα), εγώ προσωπικά όμως αρνούμαι να δεχτώ πως στην Ελλάδα του 2013 με τις άπειρες φιλανθρωπίες, τους χιλιάδες αστέγους και πεινασμένους, μετά την τραγική κρίση αξιών κυρίως, υπάρχουν ακόμα αυτού του είδους οι ''άνθρωποι'' που παζαρεύουν την ανθρώπινη ζωή. Πόσο κοστίζει άραγε; 300, 500, 1000 ευρώ;
Νιώθω θυμό για αυτή τη μερίδα Ελλήνων, νιώθω σιχασιά και ντροπή για αυτή την απάνθρωπη, απαίδευτη, ανήθικη και βρώμικη πλειοψηφία.Νιώθω όμως -σχεδόν κάθε μέρα- και μια ικανοποίηση για την επιλογή μου πριν από ένα χρόνο να φύγω από την Ελλάδα. Γι αυτό θα υπάρχουν κάθε μέρα Έλληνες που θα φεύγουν και θα νιώθουν και δικαιωμένοι.
Γιατί αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει. Οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν. Οι βάρβαροι πάντα θα νικούν.
