του Βασίλη ΒενιζέλουH Monika είναι το δίχως άλλο η Ελλάδα η οποία τραγουδάει πέραν από τα συνηθισμένα, πέραν από τα συμβατικά και πέραν από τα μίζερα. Η παράσταση της Monika και των μουσικών της στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αποτελεί μία αναγκαία και πολύτιμη ανάσα ζωής, χαράς και αισιοδοξίας στην καρδιά της βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης η οποία σοβεί στη χώρα.
Ένα πρόγραμμα πρωτότυπο στην εικαστική του σύλληψη, με τα τραγούδια και τις μουσικές της Monika να ταξιδεύουν μαγευτικά τους θεατές οι οποίοι κατακλύζουν την κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, ένα πρόγραμμα αιθέριο, μελωδικό και αυθεντικό, ένα πρόγραμμα - τονωτική ένεση έμπνευσης και ζωής από τη νεαρή Monika, η σκηνική παρουσία και η φωνή της οποίας διαβεβαιώνουν ότι αυτή ευτυχής περίπτωση θα έχει πολύ μέλλον, όσο στέρεο και συγκροτημένο είναι και το παρόν της.
Πάντα ζωντανή και ευδιάθετη, πάντα γελαστή και γενναιόδωρη με τα χαρίσματά της, η Monika ξεσηκώνει το κοινό της ακόμη και στα encore της, τα οποία απέχουν παρασάγγας από τα συμβατικά και μίζερα encore άλλων συναδέλφων της.
Τα "μπράβο" κατακλύζουν αυτές τις βραδιές την κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και όλα δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε πάντα κάτι όμορφο, γοητευτικό, χαρωπό και αισιόδοξο να περιμένουμε από αυτή την μελωδική κοπέλα, η οποία αγαπάει τη μουσική της, τη δουλειά της, τους συνεργάτες της και, πάνω από όλα, το εξαιρετικό κοινό της.
Το παρατεταμένο χειροκρότημα και τα αλλαπέλληλα "μπράβο" δεν είναι καθόλου συνηθισμένα στις μέρες μας, πολλώ δε μάλλον όταν απευθύνονται σε μία Ελληνίδα δημιουργό. Ακόμη και την επικίνδυνη περιπέτειά της μετα κύματα της θάλασσας έκανε στίχους και μουσική η Monika, προκειμένου να αποδώσει τα δέοντα στους συναυαγούς της, όπως τους χαρακτήρισε, και να εξηγήσει μελωδικά, αλλά και συμβολικά πως "όταν ταξιδεύεις ή κολυμπάς χέρι με χέρι μαζί με κάποιους ανθρώπους, τότε μπορείς να φτάσεις πολύ, μα πολύ μακριά".
Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, Monika!
