Η ελίτ της παγκόσμιας διαπλοκής, αποτελούμενη από μεγάλο-ιδιώτες και πολλών ειδών μεγάλα ψάρια, γνωρίζει ότι η τροφή αλλά και η έλλειψή της μεταφράζεται σε δύναμη, είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο. Προς προειδοποίηση της κοινής γνώμης ειδικοί «προβλέπουν» παγκόσμια επισιτιστική κρίση το 2013.
Ως αιτία παρουσιάζεται η άνοδος των τιμών των τροφίμων. Επομένως ενδεχόμενη αύξηση στις τιμές τους θα οδηγήσει σε δυσκολία ανεύρεσης τους. Έτσι όταν ο μέσος πολίτης αδυνατεί να τραφεί, θα βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί κατά των κυβερνήσεων, αφού αυτό είναι το μοναδικό περιθώριο αντίδρασης, που «επιτρέπει» το σύστημα.
Έτσι θα δημιουργηθεί χάος και τότε ίσως παρουσιαστεί η λύση της παγκόσμιας κυβέρνησης (κάτι που βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων διαφόρων παραγόντων και ηγετών), η οποία θα θελήσει να επιβάλλει τη διαχείριση τροφίμων από ένα κέντρο, προκειμένου να μοιραστούν «δίκαια» στο πεινασμένο-οργισμένο πλήθος.
Ως αιτία παρουσιάζεται η άνοδος των τιμών των τροφίμων. Επομένως ενδεχόμενη αύξηση στις τιμές τους θα οδηγήσει σε δυσκολία ανεύρεσης τους. Έτσι όταν ο μέσος πολίτης αδυνατεί να τραφεί, θα βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί κατά των κυβερνήσεων, αφού αυτό είναι το μοναδικό περιθώριο αντίδρασης, που «επιτρέπει» το σύστημα.
Έτσι θα δημιουργηθεί χάος και τότε ίσως παρουσιαστεί η λύση της παγκόσμιας κυβέρνησης (κάτι που βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων διαφόρων παραγόντων και ηγετών), η οποία θα θελήσει να επιβάλλει τη διαχείριση τροφίμων από ένα κέντρο, προκειμένου να μοιραστούν «δίκαια» στο πεινασμένο-οργισμένο πλήθος.
Τώρα θα αναρωτιόταν κανείς εύλογα, πώς γίνεται να μην αντιδρούν π.χ. οι Η.Π.Α., που λογίζονται ως υπερδύναμη σ' αυτήν την προοπτική; Γιατί δεν πάει το «πανίσχυρο» ΝΑΤΟ να «καταλάβει» την Παγκόσμια Τράπεζα και να τελειώνει η υπόθεση; Οι κυβερνήσεις δεν έχουν υποτίθεται την εξουσία; Αυτές μαζί με τον «κυρίαρχο λαό» δεν συναποφασίζουν για τις τύχες των κοινωνιών;
Όπως προκύπτει, η λογική μας προσγειώνει σιγά-σιγά στην πραγματικότητα, η οποία έχει κι άλλες πτυχές που θα φανούν μάλλον με την πάροδο των γεγονότων που βιώνουμε και θα βιώσουμε. Οι εμπνευστές των «άρρωστων» αυτών σχεδίων σίγουρα θα επιθυμούσαν να προχωρήσουν οι εξελίξεις χωρίς «παρενέργειες».
Εντούτοις η ενεργειακή και όχι μόνο άνοδος της Ρωσίας στην περιοχή της Ευρασίας, η πυρηνική απειλή του Ιράν με το Ισραήλ να πιέζει για στρατιωτική επέμβαση, το Παλαιστινιακό και η κατάσταση στη Συρία φαίνεται ότι καθιστούν μια ένοπλη σύγκρουση αναπόφευκτη. Τα διπλωματικά επιτελεία προσπαθούν να βρουν μη πολεμική λύση, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν φαίνεται φως στο τούνελ. Αλλά και να βρεθεί λύση, θα είναι προσωρινή, μιας και, εκτός των άλλων, η πορεία στην Ευρώπη δεν διευκολύνει τα σχέδια της Τριμερούς Επιτροπής, αφού οι διαφορ�ς μεταξύ των κρατών-μελών παρεμποδίζουν την απόλυτη ενοποίηση και την υπέρ-συγκέντρωση εξουσιών στην ΕΚΤ. Η συγκεκριμένη κατάσταση έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση του Μάριο Μόντι.
Μπρος σ' αυτές τις δυσκολίες το ΝΑΤΟ έχει ήδη αρχίσει τις προετοιμασίες για ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή, η οποία θα επηρεάσει σαφώς Ελλάδα και Κύπρο, όχι μόνο λόγω γεωγραφικής θέσης αλλά και λόγω… Τουρκίας, η οποία αυτοδιορίστηκε με την ανοχή των Η.Π.Α. ρυθμιστής στη διαμάχη με τη Συρία και μην ξεχνάμε ότι, βάσει ιστορικής εμπειρίας, σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης, όλοι ευελπιστούν να κερδίσουν κάποιο κομμάτι, με αποτέλεσμα κάθε φορά να επακολουθεί αλλαγή συνόρων.
Η Τουρκία, ωστόσο, βρίσκεται σε δυσχερή θέση, διότι πέραν της πανωλεθρίας στο μέτωπο με τους Κούρδους, την διαφαινόμενη αποτυχία του δόγματος Νταβούτογλου και την εσωτερική πολιτική κρίση, φαίνεται ότι εξοργίζει και τη Μόσχα, μεταξύ των άλλων, με τα ενεργειακά της παιχνίδια στο Αζερμπαϊτζάν, και ενδέχεται σε περίπτωση σύρραξης στη Συρία να κινητοποιήσει τις χερσαίες δυνάμεις της προς ενίσχυση του Ναυτικού της. Η Ελλάδα οφείλει να είναι προετοιμασμένη για παν ενδεχόμενο, έτσι ώστε η όποια στάση-δράση της να μην είναι περιστασιακή και σπασμωδική.
