Πρώτα η μικρή λίστα. Στην πόρτα του ψυγείου στερεώνω κάθε χρόνο με μαγνητάκια χαρτιά με κείμενα που ψάρεψα από δω και από κει- για διάφορες χρήσεις. Το 2012, λοιπόν, διάβαζα:
Δύο στίχους του Σίλερ για να κατευνάζω το ανικανοποίητο: « Να αγαπάς αυτό που έχεις, αν δεν έχεις αυτό που πραγματικά αγαπάς.»
Λίγο πιο πέρα το ποίημα του Καβάφη «Όσο μπορείς», για τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις μου: « Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου/ όπως την θέλεις,/ τούτο προσπάθησε τουλάχιστον/ όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις/ μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,/ μες στε� πολλές κινήσεις κι ομιλίες./ Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,/ γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την/ στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία./ ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.» (Αυτό το «όσο μπορείς» που τσακίζει…)
Πιο κάτω μια φράση ανώνυμου blogger, έτσι για την πλάκα μας: «Καλός ο έγγαμος βίος, αλλά δεν έχει ούτε ένα ρεπό!»
Πιο πέρα στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου για τις καταραμένες –ή λυτρωτικές;-αμφιβολίες: «Η αλήθεια μου άδειο πιάτο/ και πηδάω στον αέρα/ στης ψυχής το παρακάτω/ στου μυαλού το παραπέρα».
Και παραδίπλα, η τ! ελευταία φράση από περίφημο γουέστερν, για τη σχετικότητα πραγμάτων και επιθυμιών: «Αν η Γη ήταν από χρυσάφι, οι άνθρωποι θα σκοτώνονταν για μια χούφτα χώμα.»
Μια άλλη λίστα τώρα. Ψώνισα δωρεάν από διάφορα μαγαζιά αφορισμούς, στίχους, εξυπνάδες, σοφίες και αντιγράφω κάποιες λίγες εδώ, γιατί-ποιος ξέρει;- μπορεί με το νέο χρόνο που εισβάλει τα μεσάνυχτα να υπάρχουν ψυγεία ολόλευκα που σηκώνουν στόλισμα.
Δεν σημειώνω τους συγγραφείς – οι περισσότεροι βαριά ονόματα- για να αποκτήσουν αυτόνομα, το όποιο γούστο έχουν οι ίδιες οι φράσεις.
-Πρέπει ν� πιστεύουμε στην τύχη. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε την επιτυχία αυτών που αντιπαθούμε;
-Απαισιόδοξος είναι αυτός που όταν έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο κακά, διαλέγει και τα δύο.
-«Χαρές και πλούτη κι' αν χαθούν/ και τα βασίλεια όλα/ τίποτα δεν είναι σαν στητή/μένει η ψυχή κι' ολόρθα.»
-Κάποιοι άνθρωποι δεν λογαριάζουν τα λεφτά τους μέχρι να τους τελειώσουν. Κάποιοι άλλοι κάνουν το ίδιο με το χρόνο τους.
-Όταν ξεγελάσεις κάποιον για να του αποσπάσεις χρήματα αυτό λέγεται απάτη. Όταν κάνεις ακριβώς το ίδιο για να του αποσπάσεις την ψήφο του αυ�! �ό λέ�! �εται πολιτική.
-Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων. Ο ένας είναι πολύ ευτυχισμένος και ό άλλος πολύ δυστυχισμένος. Η βασική διαφορά τους είναι ότι ο πρώτος αγαπά την ομορφιά του κόσμου και ο δεύτερος μισεί την ασχήμια του.
-Το να βρει μια γυναίκα σύζυγο είναι τέχνη. Το να τον κρατήσει είναι εργασία.(Προσοχή, το έχει γράψει σούπερ φεμινίστρια…)
-Με τις ξόβεργες μπορεί να πιάσεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους.(Το αγαπημένο μου).
-Η μόνη πιθανότητα να καταλάβεις μια γυναίκα είναι να την αγαπάς. Τότε όμως δεν είναι απαραίτητο να την καταλαβα�νεις.
-Ο πολιτικός πρέπει να μπορεί να εξηγήσει τι πρέπει να γίνει. Και μετά να εξηγήσει γιατί δεν έγινε.
-Για την τύχη σου στηρίξου στο λαγοπόδαρο αν θες, αλλά θυμήσου ότι δεν ωφέλησε τον λαγό.
Και για φινάλε αυτό που ψάρεψα μόλις χθες: «Μπορώ να συνοψίσω όλα όσα έχω μάθει για τη ζωή σε μια λέξη: συνεχίζεται!»
(Η λίστα παραμένει ανοιχτή, για όσους θέλουν στα σχόλια να τσοντάρουν σε στολισμό ψυγείων και σε ταμπλό από φελλό με την ένδειξη «Να μη ξεχάσω». Ας έχουμε όλοι σωματική και ψυχική υγεία το 2013. Αργότερα βλέπουμε…)
