Οι άνθρωποι που σε βάθος δεκαετίας λοιπόν εμφανίσουν αύξηση των παλμών τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδ�νο θανάτου από κάποιο ισχαιμικό επεισόδιο, ή και από άλλες αιτίες. Οι ερευνητές της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας του Τρονχάιμ, με επικεφαλής τον Ούρλικ Γουίλσοφ, μελέτησαν 30.000 ανθρώπους που δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την καρδιά τους, σε ένα χρονικό βάθος 12 ετών. Σε αυτά τα χρόνια περίπου ο ένας στους δέκα πέθανε (δηλαδή 3.000 άνθρωποι). Από αυτούς οι 975 πέθαναν από καρδιαγγειακή πάθηση. Οι 388 από ισχαιμικό επεισόδιο.
Η μελέτη των Νορβηγών που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικάνικου Ιατρικού Συλλόγου JAMA, έδειξε ότι �! �σοι είχαν κάτω των 70 παλμών το λεπτό στην αρχή της έρευνας, αλλά κατά τη διάρκεια των 12 ετών οι παλμοί τους αυξήθηκαν πάνω από τους 85 (πάντα σε φάση ηρεμίας) είχαν 90% αυξημένο κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα σε σχέση με τους άλλους οι οποίοι κατάφερναν μέσα στο χρονικό αυτό διάστημα να διατηρούν τους παλμούς τους κάτω από τους 70.
Επίσης στην ίδια έρευνα γίνεται γνωστό ότι, τα άτομα που οι παλμοί τους αυξήθηκαν μέσα στη δωδεκαετία, κατά 15 μονάδες, εμφάνισαν 50% αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία. Όσοι αρχικά είχαν 85 παλμούς και στα 12 χρόνια τους ξ�πέρασαν, είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου που ξεπερνούσε το 80%. Ένα άλλο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι Νορβηγοί επιστήμονες αφορούσε τα άτομα που κατάφερνα να μειώσουν τους παλμούς της καρδιάς τους (πχ ήταν 85 και τους πήγαν στους 70). Δυστυχώς η διαχρονική μείωση των παλμών δεν φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο θανάτου.
Εν κατακλείδι το συμπέρασμα των Νορβηγών είναι πως ο υψηλός αριθμός καρδιακών παλμών σε φάση ηρεμίας, μπορεί να αποτελέσει σημαντικότατο προγνωστικό δείκτη για την ισχαιμική καρδιοπάθεια.
iatropedia.gr
