Photo: mudd-photography.eu/Flickr
1 εικόνα
Η κατάσταση της χώρας αναμφίβολα μεταβάλλεται (έχοντας σαφώς υιοθετήσει μια ξεκάθαρη τάση προς την ύφεση) μέρα με την μέρα, παρόλα αυτά η ανυποχώρητη επιθυμία των νέων να γίνονται άβουλοι μεταδότες ιδεών, κυρίως των γονέων τους καλά κρατεί. Δεν απαιτείται υψηλός δείκτης νοημοσύνης για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι οι νέοι σήμερα αρκούνται στο να εκπροσωπούν πολιτικά ιδεώδη και πεποιθήσεις τα οποία τους ακολουθούν πολλές φορές από την παιδική τους ηλικία. Η έντονη πολιτική τοποθέτηση των γονέων μπροστά στα μάτια των παιδιών τους, τα οποία πολλές φορ�ς, ανίκανα να αντιμετωπίσουν κριτικά και σφαιρικά τα θιγόμενα θέματα υιοθετούν τις απόψεις τους, έχει μετατρέψει τους ίδιους σε μελλοντικούς ψηφοφόρους υπό καθοδήγηση. Το γεγονός αυτό αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για την ασύδοτη προσήλωση των νέων στην κομματοκρατια.
Ως μαθητής, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως αν η τρίτη ηλικία έχει πολλάκις χαρακτηριστεί ως υπεύθυνη για την επανειλημμένη εκλογή των ίδιων πολιτικών, και κατ'επεκταση για την παρούσα κατάσταση, τότε οι μελλοντικοί ψηφοφόροι της χώρας μας κοιμούνται σε βαθύτερη πλάνη. Από την μια οι καλοθρεμμένοι εκπρόσωποι της δεξιάς και της φιλαργυρίας και από την άλλη οι δήθεν ανεξάρτητοι, υποκινούμενοι, αναρχικοί που δεν χάνουν ευκαιρία για να επιδείξουν αλόγιστα την αντιστασιακή τους ιδεολογία σε κάθε τι που αποτελεί κατεστημένο. Και ιδού το ερώτημα. Πως είναι δυ�ατόν ένα παιδί να μην παρασυρθεί από τις απόψεις των στενών του φίλων, που πολλές φορές προβαίνοντας στον τραμπουκισμό, τον υποχρεώνουν να ασπαστεί τα πιστεύω τους, υπό την έμμεση απειλή της καραντίνας; Ακόμα κι αν μια εφηβική προσωπικότητα παραμένει ανεξάρτητη ιδεολογικά, οι πιθανότητες να μην καταλήξει σε καθρέπτη και μεταδότη των γύρω του όσο αφορά τον πολιτικό τομέα, είναι φοβερά μικρές. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένας φαύλος κύκλος του οποίου τα δεινά είναι ορατά στις μέρες μας.
Η νεολαία είναι που πρέπει να κάνει την διαφορά και να αποσπαστεί από αυτό το ανυποχώρητο τσίρκο που σήμερα παρελαύνει μέσα από την χώρα μας, όχι όμως με παρορμητισμό και στενομυαλιά, αλλα βλέποντας, κρίνοντας και το πιο βασικό καινοτομώντας με ωριμότητα. Αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα σήμερα, είναι η καλλιέργεια νέων μεθόδων προκείμενου ο κύκλος αυτός που υφίσταται, και που συνεχώς οδηγεί σε αδιέξοδο, δείχνοντας παντελή άγνοια για τους πολίτες, να αποκτήσει «υγιείς» παραδρομους προς την έξοδο ασφαλείας. Η ανακύκλωση των ίδιων �εποιθήσεων που τόσα χρόνια ευθύνονται για την θλιβερή κατάσταση της χώρας δεν υποδεικνύει την πυγμή και την αστείρευτη θέληση των νέων να αλλάξουν τον κόσμο. Παρά μονάχα μια ένδειξη υποδούλωσης στα πιστεύω των προηγούμενων γενεών.
*Ο Γιώργος Ψωμιάδης είναι μαθητής.
